580 ROZDZIAŁ ÓSMY Opuściwszy Piom faraon i jego orszak kilkanaście dni posuwali się na południe, w górę Nilu, otoczeni chmurą łódek, pozdrawiani okrzykami, zasypywani kwiatami. Nareszcie, jako żołnierz, nakrywał głowę małym gwardyjskim hełmem, spod którego na kark spadała chusteczka, również w białe i niebieskie pasy. Posłali jednakże do Miletu prosząc Astiochosa o pomoc. Dobranoc panu. A któż by, na to mówiąc, koniowi i bydłu radę dał. - Puszczę ci jeden koniec, uwiążesz pastorał, a ja go wyciągnę na górę. A jednak jest ogromne i malutkie. Na wbitych w szpary kłach odyńców i na rogach turzych,na wielkich widłach jele- nich wyświechtane rzemienie,uzdy zeschłe od słot i upałów,siodła,popręgi,kańczugi ple- cione,pętle i arkany z kręconej skóry,a pieśń śmierci świszczące proce. Miał na- dzieję, że albo nakłoni wszystkich do zaprzestania wojny, albo przynajmniej tych z obozu przeciwników, którzy nie zgadzali się z nimi, do porzucenia ich szeregów. Lat temu siedem Towarzystwo Wynalazców przyszło do mnie,aże- bym ten młyn obalił,a na miejsce jego postawił inny,pod samą górą,na której wierzchu można by zrobić sadzawkę,a do niej łatwo pompami sprowadzać wodę,że wiatry i powie- trze,poruszając wodę na wierzchołku góry,przyśpieszyłyby jej przepływanie,a spadając z takiej wysokości połowa wody rzecznej,co na dawny młyn wychodziła,na nowy dostatecznie wystarczy. 90,09 Bo wszystkie dni nasze płyną pod Twoim gniewem; kończymy nasze lata jak westchnienie. (patrzy w Biskupa) Dziękuję,dzięki – siewco dusz tyś wzmógł z nicości duszę. - Do pańskich pieniężnych poborów, Herr Generał, doliczyć trzeba dodatki: darmowe mieszkanie, przydziały żywności, alkoholu, papierosów, dwa auta, dwóch ordynansów, dwie kuchty, dwóch szoferów, kilkunastu darmowych Luksemburczyków w ogrodzie i parku oraz bezpłatne usługi Lebensbornu, Hełmów, kurortów, klubów jeździeckich, knajp i bufetów. KLEOPATRA Och,przebacz mi,przebacz! Zaczynają drżeć, poruszać się niespokojnie, rzucać*. – Koń mocny i ścigły. 02,19 Asahel biegł za Abnerem nie zbaczając ani w prawo, ani w lewo. Zagłobianki wyposażyć nie będę. Xaoo wszystkiego cierpliwie wysłuchawszy spytał się obżałowanego, jeżeli obżałujący wszystko, jak należało w tej mierze, opowiedział. Podniósł pięść, a ja odrzekłem: – Bij, jeśli się nie wstydzisz porywać na bezbronnego! Na co i po co, to dla mnie wprawdzie niezrozumiałe, jeżeli.